Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Als de twee populairste subculturen, hiphop en rock, samenkomen, zorgt dat altijd voor een hoop ophef. Jay-Z & Linkin Park staan in een traditie die teruggaat tot de Beastie Boys of eigenlijk Run-DMC & Aerosmith, en laten we Rage Against The Machine niet vergeten. Een traditie die ook mindere resultaten heeft opgeleverd, bijvoorbeeld met het wel populaire Limp Bizkit en Kid Rock. Het blijft altijd moeilijk om de twee stromingen bij elkaar te brengen. Dat bleek nog maar eens toen het afgelopen jaar compleet misging met het 'rockalbum' van M.O.P. Zo niet bij Jay-Z & Linkin Park op Collision Course. Hoewel erg kort, weet het album te overtuigen, zoals op de eerst single 'Numb/Encore'.
De cd bestaat (helaas) uit slechts zes nummers, allen volgens het mash-up-concept van MTV. Op het eerste nummer wordt 'Dirt off Your Shoulder' verenigd met 'Lying from You' van Linkin Park. Het origineel van Jay-Z krijgt zo veel meer body, hoewel hij af en toe haast wegvalt tegen de krachtige muziek van Linkin Park. Op 'Izzo/In the End' en 'Big Pimpin'/Papercut' wordt helaas niet veel meer toegevoegd dan een gastcouplet van Chester, en die valt toch wat weg bij de flow van de meester Jay-Hova. Ook 'Jigga What/Faint' valt enigszins tegen; het eerste deel van het nummer is voor Jay, het tweede voor Linkin Park en van een mix is nauwelijks sprake.
Dat is anders op de single 'Numb/Encore' - hier werkt de samenwerking heel goed. Vooral omdat het een van de meer ingetogen nummers is van Linkin Park gaat het beter samen met het werk van Jay-Z. Op de afsluiter is, hoe kan het ook anders, gekozen voor '99 Problems' dat met maar liefst twee nummers van Linkin Park wordt samengesmolten. Voordeel hierbij is wederom dat de nummers aardig wat met elkaar gemeen hebben zodat de drie nummers samenvloeien tot een heerlijk geheel.
Meer dan een leuke extra is de bijgeleverde dvd, die een uitgebreid beeld schetst van de totstandkoming van de cd. Hierbij valt op dat we het resultaat vooral te danken hebben aan de mannen van Linkin Park en dat Jay zich vooral gedraagt als very important guest. Grappig is om te zien dat hij door de leden van Linkin Park ook zo gezien én behandeld wordt. Ik denk dat dit wel ten nadele is geweest van het eindresultaat, waarbij de creativiteit toch vooral van één kant is gekomen. Gelukkig wel van een groep die zowel van rock als van hiphop voldoende begrijpt. Maar de creativiteit wordt ook nog eens beperkt door het oude werk en dat is jammer. Want een goed idee was het zeker en op verscheidene momenten is te horen wat een potentieel er was geweest als ze met z'n allen de studio in waren gedoken voor compleet nieuw materiaal.
http://www.kindamuzik.net/recensie/jay-z-linkin-park/collision-course/8376/
Meer Jay-Z & Linkin Park op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/jay-z-linkin-park
Deel dit artikel: