Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Jesse Dee lijkt alles mee te hebben: een lichtjes schurende soulstem, schilder- én componeertalent en een goed bekkende artiestnaam. Daarbij heeft hij zijn debuut Bittersweet Batch ook nog eens zelf geproduceerd, in samenwerking met Jack Younger, die eerder werkte met de gigasoulsensatie van dit moment: Eli 'Paperboy' Reed.
Nu niet meteen gaan krijsen alsof je de Paperboy zelf bent. Deze Jesse Dee uit Boston mag dan veel mee hebben, zijn soul is aanzienlijk gladder en minder diepgaand dan die van Reed. Dee moet je dan ook plaatsen in de John Legendhoek (getuige glijnummers als 'Yet To Come'), met als oudere bron Al Green, wiens voorprogramma hij al verzorgde. Hij is één grote positivo, waardoor zijn soul een meeslepend lijden mist.
Desondanks heeft deze weinig bitterzoete plaat juist in dat optimisme een aantal bijzondere upbeatmomenten. Dit dankzij een swingende blazerssectie en de stem van Dee, die blijft verfrissen door geregeld dezelfde hysterie van zanger Björn Dixgård van rockact Mando Diao aan te nemen. Zo is 'My Two Feet' een prettig jazzy retronummer, klinken de blazers in 'Reap What You Sow' stoer en log en laat Dee met het schreeuwerige 'Alive & Kickin' horen dat hij wel degelijk ballen in zijn broek heeft. Als deze Dee blijft schaven en schuren aan wat nu nog te glad is, wordt zijn sweet soul op een vervolgplaat daadwerkelijk bitterzoet en wordt deze jongeman de nieuwe soulsensatie.
http://www.kindamuzik.net/recensie/jesse-dee/bittersweet-batch/18649/
Meer Jesse Dee op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/jesse-dee
Deel dit artikel: