Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De Franse producer Joakim heeft veel fantasie. Op zijn vorige album (Fantomes, 2003) speelden spoken de hoofdrol, dit keer haalt hij alle monsters onder zijn bed vandaan. De hoes van het nieuwe album Monsters & Silly Songs toont een bont gezelschap van die ongure types, omgeven door vlammen.
De wapperende gordijnen en angstrillingen die daarbij horen, verwerkt Joakim in zijn muziek tot een spannend mengsel van onheilspellende synths en vreemde drums. Op Fantomes konden we dat met een beetje fantasie nog wel dansbaar noemen, op het nieuwe album is daarvan geen sprake meer.
Monsters & Silly Songs wordt dan ook meer bepaald door vreemde liedjes dan door dansvloermonsters. Uit die laatste categorie vinden we er welgeteld één: single ‘Wish You Were Gone’. Die geweldige track was ook al de opening van Cut Copy’s uitstekende Fabriclive 29 mix, waarop Joakim naadloos paste tussen hippe acts als Who Made Who, Munk en Justice. Die acts benaderen de dansvloer met een rockbenadering. In de plannen van Joakim komt de dansvloer eigenlijk helemaal niet voor.
Goed, een andere richting dus. Postpunk, 80’s synthpop, lichte gothic trekjes, avant-garde noise, Joakim trekt van alles en nog wat zijn muziek in. Waarom ook niet? Het antwoord ligt in de titel: omdat Joakim ons zo opzadelt met een plaat vol gekke, veelkoppige liedjes, waarin een structuur ontbreekt.
Het zijn grauwe nummers met steeds uitgestelde hoogtepunten, die de luisteraar nooit echt de stuipen op het lijf jagen en al helemaal niet laten dansen. Het siert Joakim dat hij zich niet klakkeloos laat verleiden door het hippe dansgeluid, maar dit experiment is veel te veel van het goede.
http://www.kindamuzik.net/recensie/joakim/monsters-silly-songs/15021/
Meer Joakim op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/joakim
Deel dit artikel: