Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Natuurlijk is hij niet alleen, Ariel Pink. Natuurlijk staat er een legertje klaar dat met eenzelfde klap van de molen popliedjes interpreteert. John Maus is er één van en het is weinig verbazend dat hij connecties heeft met Pink, Animal Collective en hun label Paw Tracks. Pink produceert het album zelfs en zingt mee op een tweetal liedjes.
Maus houdt van een grootse aanpak, getuige zijn ‘Opening’, dat onder het geweld van bombastische kerkorgels het album inluidt. De rondtollende synthpop-effecten die ‘Time to Die’ sieren geven het album meteen eenzelfde felroze kleur als de hoes. De teksten laten een heel ander soort emotie horen met Maus die gedurende het hele liedje als een ontspoorde goth slechts de regels “It’s time die and everybody knows / It's time to die” zingt. Zo kom je met een drumcomputer en een extravagant gevoel voor melodie al een heel eind tegenwoordig. Bij vlagen laat Maus zich gelden als een bizarre suikerspinversie van Scott Walker ten tijde van Scott 4, al croonend langs een weelderig arrangement walsend.
Maar laten we het enigszin reëel houden en niet al te veel veren in Maus’ kont steken, want in essentie is Songs gewoon een leuk, "beetje vreemd maar wel lekker" album, niks meer en niks minder.
http://www.kindamuzik.net/recensie/john-maus/songs-6531/12562/
Meer John Maus op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/john-maus
Deel dit artikel: