Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Calexico. Dat is dan al gezegd. Want de nieuwe cd van Kammerflimmer Kollektief lijkt nog geen klein beetje op een instrumentale versie van de jongens uit Texas. Denk daarbij meteen ook maar aan western en Ennio Morricone. Denk dus aan hete woestijnen en zachte dreiging.
Als dat allemaal wat cliché klinkt, is dat enkel de schuld van Kammerflimmer Koillektief zelf natuurlijk. Nu, slecht is het allemaal niet. De sfeer en het gevoel druipen ervan af, maar je mist hier toch enige aanstekelijkheid. Het blijft allemaal nogal ijl en beschrijvend. Te weinig filmisch ook. Je verlangt constant naar grote gebaren, die deze wat voorzichtige plaat eindelijk zouden kunnen openbreken.
Pas bij voorlaatste nummer ‘Nest’, waar de viool van Heike Wendelin wat meer body aan deze plaat geeft, beginnen de grote gevoelens op te spelen. Dat is, toegegeven, erg laat, op een plaat die al niet bol staat van de inhoud. Op 42 minuutjes is het gepiept en die zijn snel voorbij, zonder dat je ook maar het gevoel hebt gehad dat er veel gebeurde.
Komt daar nog bij dat de vocalen van Heike Aumüller op ‘Palimpsest’ en ‘Both Eyes Tight Shut’ vrij ergerlijk, zelfs overbodig, klinken (de referentie is ook hier overduidelijk weer Ennio Morricone’s woordeloze klaagzangen) en je beseft dat de groep hier kansen heeft laten liggen. Hetgeen spijtig mag heten, want met een beetje sleutelen en wat meer durf had Jinx een pracht van een plaat kunnen zijn.
http://www.kindamuzik.net/recensie/kammerflimmer-kollektief/jinx/15584/
Meer Kammerflimmer Kollektief op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/kammerflimmer-kollektief
Deel dit artikel: