Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Eerder dit jaar brengt Kate Bush Director's Cut uit, een plaat met opnieuw opgenomen versies van werk dat afkomstig is van twee eerdere albums. Met het verschijnen van de cd belooft Bush dat nog dit jaar een geheel nieuw studioalbum zal verschijnen.
Met 50 Words for Snow lost de Britse zangeres deze belofte in. De ruim 65 minuten op het schijfje zijn gevuld met een zevental muzikale kunstwerkjes die samen de soundtrack vormen voor een diepgrijze sneeuwbui. De veelal minimale begeleiding doet denken aan het werk van Michael Nyman of Mark Hollis in zijn nadagen. Kate begeleidt zichzelf op de vleugel en laat sporadisch percussie, drums of een heel orkest toe, om zich daarna weer in stemmige sereniteit te verbergen. Naast zoon Bertie zijn er vocale bijdragen van Elton John en Stephen Fry, die in het jachtige titelnummer vijftig woorden voor sneeuw declameert, onder andere in het Klingon. Tussendoor jut Bush hem op door mee te tellen en aan te geven hoeveel hij er nog te gaan heeft. Een bizarre luisterervaring.
Single 'Wild Man' is net radiovriendelijk genoeg om los beluisterd te kunnen worden, maar de rest van het album is het best te consumeren als geheel. Sjaal om, muts op, wollen wanten aan en bij de open haard zitten met een mok dampende chocolademelk in de knuisten. En dan door een klein ruitje naar de vallende sneeuwvlokken buiten kijken. Daar is 50 Words for Snow voor bedoeld. Kate haalt hemelse tovenarij uit met haar stem in 'Snowflake', bedrijft de liefde met een smeltende sneeuwman in 'Misty' en laat in het midden of 'Snowed in at Winter Street' nu wel of niet begint als het intro van 'Pokerface' op halve snelheid. Een plaat die bij iedere luisterbeurt een beetje meer smelt en zo steeds weer iets van haar verborgen rijkdommen prijsgeeft.
http://www.kindamuzik.net/recensie/kate-bush/50-words-for-snow/22302/
Meer Kate Bush op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/kate-bush
Deel dit artikel: