Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Elke Amerikaan opgegroeid in de jaren '80 kent de waarde van de befaamde zin uit Bruce Springsteens 'No Surrender': "We learned more from a three minute record baby, than we ever learned in school". Presidentskandidaat John Kerry heeft het nummer zelfs tot zijn campagnelied verkozen.
Ook Kevin Montgomery heeft iets met de strijdlust van dit lied. Toch koos hij ervoor om een delicate en breekbare versie ervan op zijn derde album te zetten. Hij klinkt verslagen, maar de schitterende tekst doet de hoop toch altijd voort leven. Echt Amerikaans dus en dat is Montgomery ook.
Hij maakt muziek waar iedereen automatisch aan denkt als je zegt dat je van country houdt. Sentimentele draken gezongen door mannen vergezeld van een cowboyhoed, spijkerbroek, laarzen en een vrouw die Mary Jane heet. Toch weet Montgomery de Nashville-sound anno 2004 dragelijk te maken. Hij komt met mooie luisterliedjes aanzetten die niet sterven in een overdaad van steelgitaar, mondharmonica's en tamboerijnen. Hij vertrouwt grotendeels op zijn warme stem en in combinatie met de verhalende teksten over het grote, maar eenzame Amerika, levert dat doorleefde muziek op.
'Cherokee City' is een afscheidslied vol verlangen, 'Melrose' schetst het verhaal over de kleine jongen in de grote stad en 'Belle Bina' toont een stukje Mexico. Tel daarbij de standaard maar leuke midtempo rockers op, en je hebt een plaat waarvoor je je nu eens niet hoeft te schamen als men het over country & western heeft.
http://www.kindamuzik.net/recensie/kevin-montgomery/2-30-am/6899/
Meer Kevin Montgomery op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/kevin-montgomery
Deel dit artikel: