Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Fieldrecorder- en ambientcomponist Lawrence English schurkt met zijn vaak immense immersieve geluidmassa's regelmatig tegen soundart aan, niet in het minst omdat hij lineair tijdverloop in de werken danig op de proef stelt, om niet te zeggen: negeert. Approaching Nothing is wat dat betreft acuut tijdgebonden en wellicht de facto experimenteler.
English onderzoekt met zijn nieuwste compositie de voorwaarden voor luisteren als zodanig. Sterker: hij verkent die fundamenten in de context van de wens deze 'luisteringen' over te brengen. Oftewel: hoe breng je als componist jouw manier van luisteren over op de luisteraar? English zet op Approaching Nothing het wereldberoemde 'Presque Rien No. 1' van Luc Ferrari in. Hij neemt je mee naar Vela Luka (Kroatië) waar de oorspronkelijke opnamen gemaakt werden en gaat verder waar Ferrari stopte; vertelt verder...
In dertig minuten verrast en verbaast English en plaatst hij de luisteraar voor puzzeltjes en verdraaiingen. Kalme wendingen trouwens, het is bij te benen, heus. Er ontstaat een nieuw narratief dat allerminst vaststaat, maar met de nodige houvasten hoor je de wereld wellicht via andere perspectieven dan gewend en gekend, zoals de beste romanciers of dichters je de ogen ook kunnen openen. Waar eerder werk van English in verdichting ging richting shoegaze, richt je nu mét hem en zijn luisteren de 'blik van de oren' aandachtig omhoog, want daar is meer dan alleen de blauwe lucht.
http://www.kindamuzik.net/recensie/lawrence-english/approaching-nothing/26749/
Meer Lawrence English op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/lawrence-english
Deel dit artikel: