Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Lorna Hunt maakte vijf jaar geleden haar debuut met de cd All in One Day. Onlangs kwam Sentimental Bedlam uit in Nederland, maar de verlate opvolger van All in One Day dateert officieel uit de eerste maand van 2003. Desondanks en niettemin maakt Lorna Hunt hierop een frisse indruk met haar elegante en tot in de nopjes verzorgde neo-folk.
Bij 'Antigone', de openingstrack van Sentimental Bedlam dwingt ze meteen tot luisteren. In de verraderlijke fluisterstem en minimalistische jazzmelodieën ligt de vergelijking met Joni Mitchell op de loer.
Hunt, die haar stille zangtechniek ontplooide met behulp van de akoestiek in de dorpskerk, doet ons eerder nog geloven dat ze een kruising is tussen Sheryl Crow en Rickie Lee Jones, met alle voor- en nadelen van dien.
Lorna Hunt moet toch wel oppassen om zich niet voor te willen doen als een tweede- of derderangs Rickie Lee Jones, zij die ooit al ten onrechte was verketterd als een tweederangs Joni Mitchell. Dat Hunt op Sentimental Bedlam aan komt zetten met een paar slonzige rocksongs, waaronder 'Priapus' en 'Kiss Me Goodnight', lijkt ons niet helemaal de juiste tactiek om het imago van de zingende muze van je af te schudden. Dan is 'Wild Balloon', waarbij het lijkt alsof Tom Waits in haar nek hijgt, een betere optie.
http://www.kindamuzik.net/recensie/lorna-hunt/sentimental-bedlam/5175/
Meer Lorna Hunt op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/lorna-hunt
Deel dit artikel: