Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Vreemd hoe apparaten verschillend geïnterpreteerd worden. Op mijn elfde kreeg ik een Nintendo-8-bit-spelcomputer en dagenlang probeerde ik Mario Bros uit te spelen. Wat me uiteindelijk ook lukte. De vier bandleden van Lost Sounds probeerden niet eens de eindbaas te halen, maar raakten juist geïnspireerd door de achtergrondgeluiden bij de spelletjes. Ze begonnen een band, voerden de snelheid van de geluidseffecten op, gooiden hun opgekropte agressie eruit en zijn alweer bij hun vierde album aanbeland, dat wordt uitgebracht door In The Red. Wel zo toepasselijk voor deze duistere woede-uitbarsting.
Er worden onheilspellende synthesizers gecombineerd met bijtende rock, met als eindresultaat een verpletterende mix van new wave en garage. Daarbij balanceren ze op de grens van de goede smaak, wat de spanning alleen maar ten goede komt. Zelfs als banaliteit de overhand krijgt in de wat vrolijkere nummers, is het venijn op de achtergrond aanwezig. De personificatie daarvan is zanger, gitarist en keyboardspeler Jay Jay, die Frank Black met zijn ijzingwekkende schreeuw doet vergeten. Het luchtige gedeelte komt voor rekening van Alicja, die de muziek speelser maakt met haar stem.
Hoogtepunten zijn het wanhopig klinkende ‘There’s Nothing’, het hyperactieve en drammerige ‘I Get Nervous’ en afsluiter ‘Bombs over M.O.M’, dat als een hoopvolle finale klinkt. Dat is schijn, want de dreiging blijft altijd voelbaar. Lost Sounds is de soundtrack voor het laatste level van een duister en grimmig computerspel. Het is een adrenalinekick die je doet smeken om meer. Gelukkig kun je, net als bij een computerspel, altijd weer opnieuw beginnen
http://www.kindamuzik.net/recensie/lost-sounds/lost-sounds/7920/
Meer Lost Sounds op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/lost-sounds
Deel dit artikel: