Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Er zijn geen vrouwelijke rolmodellen meer. Lily Allen gooit reeds na twee albums de handdoek in de ring en gaat zich toeleggen op haar winkeltje. Ook M.I.A. had eigenlijk haar pensioen al aangekondigd, omdat ze een kindje verwachtte. Door het succes van 'Paper Planes' bedenkt ze zich echter en gooit een slechtgeluimde plaat op de markt.
De emmers kritiek die ze over zich kreeg - vanwege haar huwelijk met rijkeluiszoontje Ben Brewer en omdat ze rondhangt met mainstream hiphopsterren als P. Diddy - laten haar niet koud. En de poging tot karaktermoord die The New York Times onlangs publiceerde - M.I.A. is puur imago - was de druppel. Met /\/\/\Y/\ probeert ze alles te weerleggen, door zich voornamelijk héél kwaad te maken. Volgens producer Diplo, haar voormalige vriendje, had ze echter geen zin om een plaat te maken. "Haar honger is gestild", beweert hij.
Spijtig dat dat soort besognes overheerst in alles wat nu over haar geschreven wordt. Maar M.I.A.'s controversiële imago maakt het nu eenmaal onmogelijk om haar exclusief te beoordelen op haar uitstekende eerdere platen. /\/\/\Y/\ is echter niet het album dat de focus weer louter op de muziek gaat richten. Nogal wat tracks klinken alsof ze net Atari Teenage Riot heeft ontdekt - scheurende gitaren, beukende beats, gescandeer - waarmee ze haar woede uitdrukt. Maar die tracks zijn enkel op extreme geluiden gebaseerd en verder niks. 'Born Free' samplet 'Ghost Rider' van Suicide, maar doet daar niet veel mee. Ze blijft wel eclectisch - met popsongs ('XXXO' had bijna van Britney kunnen zijn) of dubby en anderzijds slepende tracks - wat de coherentie van het album niet ten goede komt.
Bottom line: er zitten bitter weinig memorabele tracks tussen en haar raps (met veel voor de hand liggende referenties naar het internet) zijn geregeld ondermaats ("You're tweeting me like Tweetie"). Enkel het intrigerende 'Lovalot' blijft bij, met zijn dubbelzinnige tekst over een zelfmoordterroriste. Als de titel ongearticuleerd uitgesproken wordt, klinkt er "I really love Allah." Bij gebrek aan felkleurige nummers als 'Sunshowers' is die ene reden tot contemplatie het enige reddende moment van dit album.
http://www.kindamuzik.net/recensie/m-i-a/y/20430/
Meer M.I.A. op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/m-i-a
Deel dit artikel: