Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ik heb altijd eens mijn vuist met uitgestoken duim en pink willen opsteken en daarbij mijn hoofd wild op en neer willen bewegen. Op de cd Translate van vier jongemannen uit Dallas, Texas kan ik me heerlijk uitleven. In het vierde nummer 'Own' bijvoorbeeld wordt bepaald niet zuinig gestrooid met gierende gitaren, bonkende drums en stoere zang.
"I can be what I want to be in a world I call my own", zingt Buddy Huffman in een woest nummer dat zeker niet had misstaan op de laatste plaat van Pearl Jam.
In werkelijkheid tapt Macon Greyson uit hetzelfde vaatje als The Drive-By Truckers en het inmiddels opgeheven Slobberbone (toeval of niet: deze derde plaat van Mayson Greyson werd opgenomen in Denton, waar ook Brent Best en zijn mannen vandaan komen). Vooral in de eerste helft van het album komen ronduit stevige rocknummers voorbij. Het viertal neemt echter regelmatig een beetje gas terug, waarbij er zelfs ruimte is voor keurige bluegrass, een incidentele tearjerker als 'Blue Side' en een buitengewoon treurig slotlied ('Come Inside'). Ook erg leuk, maar niet onontbeerlijk: een poppy Ramones-cover van 'My Brain Is Hanging Upside Down (Bonzo Goes to Bitburg)'.
Translate is een goeie plaat, maar je kunt er niet omheen dat Macon Greyson een stel punkrockers is met cowboyhoeden. De snelle, ruige songs klinken dan ook het best. Als ze een tempo lager gaan spelen, dan verslapt de aandacht. Macon Greyson moet gewoon in een roestige Dodge over de Interstate 35 blijven scheuren, dan hoor je me niet klagen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/macon-greyson/translate/12777/
Meer Macon Greyson op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/macon-greyson
Deel dit artikel: