Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ik geloof wel dat Bosniërs van nature meer passie bezitten dan wij Nederlanders. De balkangoulash wordt doorgaans heter opgediend dan ons tomatensoepje en misschien schuilt daarin ook de voorsprong die Makazoruki heeft op bands als Voicst en Gem. Goed ze tappen uit wat andere vaatjes, maar de meeslepende passie en agressiviteit zou ik zo graag wat meer bij onze eigen bands zien.
De vier Makazoruki’s groeien op in Bosnië en belandden rond de eeuwwisseling in Amsterdam om daar hun eerste demo op te nemen. Vijf jaar en een bijdrage op het Sonic Youth tribute-album van That Dam! later presenteren ze hun debuut en sodeju wat mogen we blij zijn dat deze band Amsterdam als thuisbasis gekozen heeft.
De rauwe noiserock die het kwartet ons voorschotelt is vooral schatplichtig aan Sonic Youth, maar ook de branie van Black Flag en de melodieuze gave van een band als Hüsker Dü is op momenten goed te horen. Maar het is vooral de gepassioneerde zang van Skusho, ergens het midden houdend tussen zingen, praten en voordragen, die overtuigt. Hij weet een behoorlijke dosis vuur in zijn vocalen te stoppen, zonder à la Henry Rollins compleet over de schreef te gaan.
Erg veel aandacht is er niet aan de productie geschonken. Misschien dat iemand als, tsja, ik zeg maar wat, Steve Albini het album nog wat spartaanser had kunnen maken, zodat al die ophitsende ritmes en prachtige, overstuurde gitaren nog meer bloot kwamen te liggen. Misschien moeten ze maar eens een demo naar de beste man opsturen, of nog beter: dit album. Noem mij maar prettig verrast.
http://www.kindamuzik.net/recensie/makazoruki/makazoruki/12564/
Meer Makazoruki op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/makazoruki
Deel dit artikel: