Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Van kille techno wordt de gemiddelde mens niet wild. En daar heeft Mariel Ito, het alter ego van Eric Estornell, pech mee. Als we de bio moeten geloven bevindt My Cyborg Depths zich op het kruispunt van futuristische elektronica, dope jams en minimale partymuziek. Mooier kan je het haast niet zeggen. Helaas doet het nog steeds niets. Vervelende, drukke beats die om je aandacht smeken terwijl er op de achtergrond wel eens een sampletje gelanceerd wordt. Het leukste wordt het nog naar het einde toe, op ‘Tiny Destructor’ bijvoorbeeld, waar Mariel Ito met constructieve samples de sfeer oproept die op Boards Of Canada’s onvolprezen Geogaddi rondwaart. Op andere momenten voegt hij mechanisch vervormde stemmen toe die een beetje aan Trans Am doen denken maar we moeten niet te vroeg victorie kraaien. My Cyborg Depths is niet wat de titel doet uitschijnen, de plaat mist een ziel en raakt niet. Daar kunnen zelfs de uit War of the Worlds afkomstige stemsamples op ‘Syndrome’ niets aan verhelpen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/mariel-ito/my-cyborg-depths/11947/
Meer Mariel Ito op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/mariel-ito
Deel dit artikel: