Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Hop, gelijk in het diepe. Het is tenslotte maar een mini-album, waarmee Mice Parade dit keer op de proppen komt.
En dus verspilt Adam Pierce (hussel die letters door elkaar en je snapt de bandnaam) geen tijd aan ellenlange intro’s. Opener 'Sneaky Red' is gelijk full on magic, waarin Spaanse gitaren hand in hand gaan met complexe drums en Mogwai-achtige elektrische gitaarvlagen. “Girl I miss you now much more, than I ever did before.”
Liefhebbers van indie electronica en post-rock misten Mice Parade ook. Twee jaar verstreken er reeds sinds Pierce’s laatste album Bem-Vinda Vontade. Ondertussen verhuisde hij van de grote stad (New York) naar het platteland, waar de bossen van Bear Mountain hem lucht gaven.
Die lucht is terug te horen op dit prachtige mini-album waarop Pierce alle elementen waarmee hij op eerdere albums experimenteerde terug laat komen. En dus hoor je flamencoritmiek, slaperige synthesizers en razendsnel gespeelde melodieën op een akoestische gitaar.
Maar ook vocalen, want Pierce heeft (als drummer van de Dylan Group) eindelijk zijn schroom overwonnen om te zingen. Zijn bijzondere, donkere stem krijgt soms bijstand van dames uit de toverhoek, waaronder Laetitia Sadier van het bevriende Stereolab en de kreunende Ijslandse elf Kristin Anna Valtysdottir (uit Múm).
Haar kleuterstemmetje moet je liggen, maar anders is dat de enige keer dat je naar de skip-button wilt grijpen op dit bijzondere en verslavende album dat al wekenlang niet van de stapel naast de cd-speler is weg te slaan.
http://www.kindamuzik.net/recensie/mice-parade/mice-parade/15857/
Meer Mice Parade op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/mice-parade
Deel dit artikel: