Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Iemand moet het nieuwe jaar een trap onder zijn reet geven en de eer is aan Michael Dean Damron, zanger van I Can Lick Any Sonofabitch in the House. Heerlijke naam voor een band die heerlijke cowpunk maakte. Alleen voelde Damron zich beperkt door het bandjesformat. Dus ging hij solo.
De eerste track, 'I Love the Rain', knalt er meteen spijkerhard in en de elektrische bluesharp van David Lipkind uit Damrons vorige band zet de opening van Bad Days Ahead gelijk onder stroom. De narigheid uit de plaattitel die op de luisteraar wacht, verwijst vooral naar het rustiger vervolg van Damrons plaat.
Want hoewel Damrons hotseknotsende countryrockcomposities gemakkelijk het gat zouden kunnen opvullen dat Slobberbone achterliet, koestert de ruwe bolster blanke pit uit Portland, Oregon een hogere ambitie. En die ontvouwt zich na drie liedjes kolereherrie.
Vanaf 'Swear to God' bestormt Damron hogere machten en dat herinnert vooral aan de passie en het vuur van Slobberbone, niet zozeer aan de luide rock. The Replacements en Lucero zijn wat dat betreft ook niet ver weg. Damron zingt alsof zijn ingewanden al over zijn laarzen hangen. Luister maar naar zijn bizar ontroerende eerbetoon aan Andy Gibb.
Er zijn ingetogener momenten. "Halleleujah", brult Damron er dan maar overheen. 'Baseball Season Ends Early This Year' is zo folky als Kevn Kinney, een andere afgeleefde cowpunker van weleer, maar zijn kan. Het kan niet anders of Bad Days Ahead luidt een heel mooi jaar in.
http://www.kindamuzik.net/recensie/michael-dean-damron/bad-days-ahead/16493/
Meer Michael Dean Damron op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/michael-dean-damron
Deel dit artikel: