Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Monster Magnet heeft geen momentum. De band flirtte midden jaren negentig met het megasucces met de albums Dopes to Infinity en Powertrip, maar raakte daarna zowel creatief als qua populariteit een beetje in de versukkeling door de drugverslaving van frontman Dave Wyndorf. Na een bijna fatale overdosis van Wyndorf kwam de band in 2007 artistiek terug met 4-Way Diablo. Alleen was Wyndorf tijdens het afkicken wel moddervet geworden, wat de podiumuitstraling niet ten goede komt, en raakte label SPV in zwaar weer.
Om de vaart er weer in te krijgen heeft Monster Magnet anno 2010 daarom eigenlijk een plaat nodig met een enorme "Wow!"-factor. Zo één waardoor iedereen die de band vergeten was denkt: "Oh ja, Monster Magnet, dat is ook een hele vette band!" en waarmee ook nieuwe fans gewonnen kunnen worden.
Mastermind is (helaas) niet die plaat. Wyndorf speelt daarvoor te veel op veilig; het album ligt volledig in het verlengde van de meest succesvolle plaat Powertrip, waar een daverende verrassing nodig is. Het probleem met het proberen te recreëren van meesterwerken is ook dat het nooit lukt. Op die regel is Mastermind geen uitzondering.
Dat betekent dan weer niet dat het een slechte plaat is. Daarvoor schudt Wyndorf de goede liedjes te gemakkelijk uit zijn mouw. Ook op Mastermind komen weer een aantal geheide oorwurmen voorbij, zoals daar zijn 'Dig That Hole', eerste single 'Gods and Punks' en het titelnummer. Onmiskenbare kwaliteit, maar wel kwaliteit volgens een formule. De echte creatieve uitschieter is het intense, op een positieve manier jankende en dreinende 'When the Planes Fall from the Sky'. Als Wyndorf als hij wil nog zo uit zijn slof kan schieten, dan kan die "Wow!"-plaat er ooit ook nog wel komen. Mastermind is ondertussen voor de fans.
http://www.kindamuzik.net/recensie/monster-magnet/mastermind/20786/
Meer Monster Magnet op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/monster-magnet
Deel dit artikel: