Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Na tien jaar Spock’s Beard besloot Neal Morse in 2002 dat het tijd werd voor een herstart. Een soloproject waarbij alles weer vanaf de grond opgebouwd moest worden. Dat resulteerde een jaar later in Testimony. Nu is Neal Morse terug met One, waarvoor hij bassist Randy George en drumfenomeen Mike Portnoy om medewerking vroeg.
One trapt af met een achttien minuten durend episch stukje progrock. ‘The Creation’is een blauwdruk voor de rest van de cd. Neal Morse laat uitstekende instrumentale progrock-stunts horen. Halsbrekende riffs die door de ritmesectie worden volgespeeld weten houden je geboeid op je stoel. Waarom heet dit eigenlijk nog progrock? In de jaren ‘70 deed Weather Report ook al dit soort dingen, maar dan zonder distortion op de gitaarpartijen.
Keerzijde van One is dat er veel tijd wordt vergooid aan saaie instrumentale bruggen met veel te veel toetsen en vervelende zangpartijen. De reden dat ik de hele Dream Theatre-discografie ook links laat liggen. Met een korte samenvatting van de technische hoogstandjes van Neal Morse was ik beter afgweest. Ongetwijfeld zijn er hele volksstammen met meer geduld.
http://www.kindamuzik.net/recensie/neal-morse/one-7717/7717/
Meer Neal Morse op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/neal-morse
Deel dit artikel: