Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Niall James Holohan uit Dublin is een lo-fi artiest met praatjes. Allereerst heeft ie zichzelf uitgeroepen tot de Dark Prince of Pop. Zijn nieuwe cd A Beautiful Corpse noemt hij 'The Final Lo-Fi Record'. In eerste instantie bedoelend dat hij binnenkort een echte studio induikt en het voortaan anders zal aanpakken, maar hij lijkt ook niet helemaal vies te zijn van de bijbetekenis dat we hier met de definitieve lo-fi plaat te doen hebben.
Praatjes, gestaafd met prachtige muziek, vullen gaatjes. De 24-jarige Ier schijnt al vijftien cd’s gemaakt te hebben. En hoewel dat gegeven niet helemaal te controleren is, lijkt het er wel op dat deze jongeman eenzelfde maniakale productiviteit aan creativiteit koppelt als Lou Barlow en Rob Pollard in hun lo-fi dagen deden. Hoewel muzikaal niet echt vergelijkbaar met deze mannen, kunnen we met de hand op het hart zeggen dat Holohan wel bijna zó goed is.
Op A Beautiful Corpse speelt Holohan alle instrumenten zelf. Hoe knap dat je dan zo’n afwisselende en goed klinkende plaat aflevert, die soms ontroerend is en dan weer bijtend scherp. Tekstueel neemt Holohan evenmin een blad voor de mond. (Ex)vriendinnetjes krijgen in niet mis te verstane woorden te horen hoe hij over hen denkt. Hij is, zoals één van de liedjes heet, ‘No Serial Monogamist, Me’. Lennon lijkt een invloed. Een beetje Brits klinkt het allemaal wel, maar op het internet huilen inmiddels ook Texanen hoe mooi zij de plaat vinden. Holohan is een groot talent met zeventien nieuwe, meeslepende liedjes in de tas.
http://www.kindamuzik.net/recensie/niall-james-holohan/a-beautiful-corpse/8318/
Meer Niall James Holohan op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/niall-james-holohan
Deel dit artikel: