Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Een knekelhuis wil Nicola Ratti presenteren: een bottenverzameling in tien nummers over vier plaatkanten, met steeds twee stuks op de A- en drie op de B-kant. De witte schijven draaien op 45 toeren zodat er optimaal gebruik gemaakt kan worden van het dynamische bereik. Dat zul je weten ook, want Ossario Volume 1 & Volume 2 bestrijkt van extreem laag tot uiterst hoog het hele spectrum. Dat doet Ratti trouwens met een instrumentarium van modulaire synthesizers, tapes en samples.
Die knoken die Ratti wil voorstellen, ziet hij voor zich als nummers die ontdaan zijn van vlees of weefsels. Oftewel: minimale elektronische muziek. Het moet gezegd worden dat je bijvoorbeeld bij Ryoji Ikeda en Carsten Nicolai een stuk kaler werk hoort. Met het uitbenen van Ratti wil het dus niet zo lukken. Althans: niet in absolute zin. Misschien is het hem daar ook niet om te doen. Noem het dan ook niet zo. Leg dan niet zo zwaar de conceptuele klemtoon erop, want nu doet het alleen maar afbreuk.
Ratti kleurt duidelijk graag in, vult aan, zet experimenteel spieren op de botten en bouwt zo geluidssculpturen als ideale witte marmeren beelden. Symmetrie, volume, massa, afgetekende lijnen: de tien stukken lijken wel op de op- en afgetrainde lichamen van bodybuilders. Glanzende torso's zijn het, die respect afdwingen, ontzag inboezemen of weerstand oproepen. Massieve bundels van wat mogelijk kan zijn; een alternatieve esthetiek in een serie poses bovendien, waarin extremis en grenzeloosheid de dienst uitmaken.
Bodybuilders hebben een angstaanjagend laag vetpercentage. Dat is nodig om de spieren zo zichtbaar mogelijk te maken. Ratti snijdt niet het vlees weg om de botten te tonen. Hij traint zijn op improvisatie gebaseerde composities af en dieet zeer straf om de onderliggende musculatuur juist te tonen. In zijn gespierde minimale techno schitteren aderen van verknipte beats en bollen abstracte patronen als vleesgeworden Vasarelylijnenspellen. Daarin vindt Ratti zijn gezochte excentrieke en extreme nieuwe esthetica en bevraagt hij confronterend of deze bijna naakte modellen schoonheid vertegenwoordigen of niet. Eind goed, al goed, missie uiterst geslaagd.
http://www.kindamuzik.net/recensie/nicola-ratti/ossario-volume-i-volume-ii/24973/
Meer Nicola Ratti op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/nicola-ratti
Deel dit artikel: