Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Met Nouns zette No Age zich in 2008 goed op de wereldkaart. De band van Randy Randall en Dean Spunt hield zich in die dagen veelvuldig op bij de obscure club The Smell, in Los Angeles, alwaar bands als Health en The Mae Shi ook graag vertoefden. Deze bands hadden allen het Do-It-Yourself-principe hoog in het vaandel en ook Nouns was daarvan doordrenkt. Het album bevatte energieke songs die tussen de bakken noise door in de hoek van onstuimige garagepunkrock zaten.
Dat was toen. Nu is No Age, met Everything in Between, een plaat verder en veel van de bands rondom The Smell toeren met hoge snelheid door de wereld. En ook dat hoor je duidelijk in het geluid van No Age terug. De kracht en de DIY-houding van deze bands zit ook nog in dit duo gebakken, maar de horizonten zijn ook verbreed. Alleen op 'Fever Dreaming' en 'Depletion' schuurt, raast en ruist No Age nog. Het merendeel van Everything in Between is behoorlijk helder en gevarieerd.
De plaat kun je zelfs gepolijst noemen en dat zorgt er mede voor dat Everything in Between, ten opzichte van Nouns, aan kracht moet toegeven. Het mist op veel vlakken de pit van nummers als 'Sleeper Hold' of 'Teen Creeps', ofwel enkele toppers van het debuut. Everything in Between moet het meer van de details hebben: de onderhuidse spanning en het tijdig aangezette piepen en kraken in 'Glitter' of de binnen de lijntjes gehouden, maar mooi opgezette soundscapes 'Positive Amputation' en 'Dusted'. De nieuwe plaat van No Age schokt de wereld niet, de band balanceert zich uit.
http://www.kindamuzik.net/recensie/no-age/everything-in-between/20780/
Meer No Age op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/no-age
Deel dit artikel: