Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Al die talloze eighties rip-off bandjes. Je wordt er zo langzamerhand niet goed van. Gelukkig duren muziekrages nooit langer dan drie jaar en kunnen we volgend jaar de Joy Division-klonen alweer begraven. Dat betekent niet automatisch dat we vervolgens de jaren ’90 gaan herbeleven. Laten we hopen van niet, want een gerecyclede versie van grungy gitaren, semi-grappige ik-ben-een-zielige-nerd-teksten, en slordig doch sympathiek samenspel brengt weinig opwinding teweeg afgaande op wat No Wait Wait hieronder verstaat.
Deze band van en rondom Marc Gartman doet de dagen van ‘Undone, the Sweater Song’, Clueless en het kijken naar Davina op MTV herleven. I love 1995 dus. Deze echo wordt versterkt door het stemgeluid van Gartman dat in alles lijkt op die van Chainsaw Kitten Tyson Meade. Dat meneer helemaal niet van deze tijd is, blijkt ook uit het geluid waar hij met producer Eric Swanson voor gekozen heeft. Heel timide drums, dunne gitaren en droge zang. Hiermee gaan we niet tien, maar zelfs dertig jaar terug in de tijd!
Ouderwets of niet, als de nummers goed zijn, vormt dat geen enkel probleem. Een drietal nummers is erg goed te noemen: ‘The Score’ (vrolijke synthesizer), ‘Rock of Ages’ (lekker loom) en ‘Doesn’t Have To Be’ (goed akkoordenpatroon), maar daar blijft het ook bij. De rest van dit debuutalbum is gevuld met eendimensionale en oppervlakkige deuntjes. Ronduit saai en voorspelbaar zijn het ronddobberende ‘No Place to Start’ en ‘Shots and Sleep’, maar ook in uptempo-werk als ‘Beaches at The World’ zit geen grammetje pit. Oh ja, het was de tijd van slackers, maar dan nog!
Een onverdienstelijke score dus, maar ook met meer kwaliteitssongs is het maar de vraag of No Wait Wait had kunnen bekoren. De smaak van de collegepop ligt nog steeds vers in de mond, de herinneringen aan die tijd zijn nog makkelijk oproepbaar en, niet geheel onbelangerijk, de helden van weleer zijn veelal nog actief. Voor een 90’s revival had Marc Gartman beter dus nog even kunnen wachten wachten.
http://www.kindamuzik.net/recensie/no-wait-wait/no-wait-wait/10272/
Meer No Wait Wait op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/no-wait-wait
Deel dit artikel: