Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Een penseel komt tevoorschijn uit een pot galnoteninkt. Zonder te druipen hangt het boven een vel papier. Met uiterste precisie stuurt de hand van de kalligraaf de beweging vloeiend door de ebbende en vloeiende lijnen van het karakter. Hier is schrijven tekenen geworden, de benodigde rust voor de handelingen laat deze tegelijk ook zelf meditatief worden. Teken en betekenis vallen samen.
De debuutplaat van Norn roept poëtische sensaties op, compleet met een uitzicht door een open rijstpapieren deur naar een zonovergoten zentuin met daarin perken spierwitte stenen. En vooral: een inherent gevoelen van essentialisme. Peter John Nÿland heeft niet veel nodig om veel te melden. Dat laat hij immers ook al horen in angstpopduo Distel of met Hadewych.
Een boek op 7 inch-formaat met tekeningen van Astrid Florentinus begeleidt het album. Ook hier: niet(s) teveel. Het minimalisme van Norn getuigt van desolate leegte, een luchtledige dat niet geteisterd wordt door een horror vacui. Veeleer een niet-zijn dat verwelkomt en volledig de ruimte biedt. Een canvas waarop dromen geprojecteerd kunnen worden; een foto van Hiroshi Sugimoto in klank, evenveel delen tinten grijs als zwart of wit.
Nÿland nodigt uit met brede stroken broeierig zwoele analoge synthesizers en aan Michel Nyman refererende minimale piano. Nergens drukt Nÿland door of hamert hij op de gong van eenduidigheid. Hij laat vrij. Net wanneer je denkt dat de sfeer richting gothic duisternis neigt, slaat de streek om richting een open en lichtende ambient vlakte met Fennesz-achtige gitaar en als een haardvuur knisperende ruis. Meen je dat Nÿland je als Robert Ryman een bijna totaal tabula rasa biedt, blijkt hij helemaal geen adept van de abstractie, maar juist van de dichterlijke figuratie. De ultieme en sublieme klasse van Usotsuki ligt erin dat Nÿland niet alleen die uiterst fragiele disbalans voortdurend in flux weet te houden, maar bovendien de onbeschreven leegte tussen de karakters van dit gedicht net zo hard laat spreken als de poëzie zelf.
http://www.kindamuzik.net/recensie/norn/usotsuki/25936/
Meer Norn op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/norn
Deel dit artikel: