Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het is even schrikken als je de achterkant van de hoes van het debuut van Orange bekijkt: de band blijkt niet te bestaan uit bezopen punkers vol tattoos en piercings, maar uit vier kleuters! De gemiddelde leeftijd bedraagt zeventien jaar, en ze zien er alle vier uit als Jack Osbourne die de meest opzichtige kledij uit de kast van zus Kelly heeft aangetrokken. De eerste vraag die dan bovenkomt is dan ook: “Wat bezielde Tim Armstrong toen hij dit bandje een contract voorlegde?”
Na Welcome To The World Of een keer of tien door de luidsprekers te hebben gejaagd vraag ik me dat nog steeds af. Een zanger die op zo irritant mogelijke wijze de luisteraar wil bewijzen dat hij Britse roots heeft, belachelijke teksten en een overduidelijke adoratie voor Sum 41: niet direct de ideale combinatie voor een leuk album. Op 'Forgive and Forget' en 'No Rest For The Weekend' na is dit schijfje dan ook het perfecte voorbeeld van prefabpoppunk. De riffs en drumpatronen zitten waar ze volgens 'Punkrock voor Dummies' moeten zitten, zanger Joe haalt exact uit op het moment dat je het verwacht en Orange slaagt er niet één keer in om verrassend uit de hoek te komen.
Welcome To The World Of valt nog het beste te vergelijken met een kant-en-klaarmaaltijd: hij ziet er altijd lekker uit in de verpakking, maar na vier scheppen snak je alweer naar the real thing.
http://www.kindamuzik.net/recensie/orange/welcome-to-the-world-of/10836/
Meer Orange op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/orange
Deel dit artikel: