Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Piet Goddaer alias Ozark Henry brengt sinds 1996 platen uit en is inmiddels veertiger. Om hem een rockveteraan te noemen zou wat al te overdreven zijn, maar wellicht neemt met de jaren de drang om muzikaal voor verrassingen te zorgen af. De spannende triphop-pop van debuutplaat I'm Seeking Something That Has Already Found Me en het alom bejubelde Birthmarks uit 2001 zijn creatieve hoogtepunten. Na vier jaar is er nu Hvelreki. Geen grensoverschrijdende plaat, maar wel eentje met van begin tot eind kwalitatief uitstekende songs.
Met dank aan producer Youth, die uit ruim vijftig songs de dertien beste selecteerde. Een opmerkelijke zet van Goddaer, die in het verleden het liefst alles in eigen hand hield. Toch pakt het uitstekend uit op het toegankelijke Hvelreki, dat in zijn vaderland België alweer hoog in de albumlijsten staat. Het geluid klinkt vol en vitaal, waarbij zelfs de toch matige zangkwaliteiten van Ozark Henry prima overeind blijven in het bij tijden orkestrale geluid.
Goddaer zoekt het op deze plaat in de hoek van het postrock- en wavegitaargeluid, waarmee hij toch weer helemaal in het muzikale hier en nu staat. In combinatie met piano en strijkers leidt dat tot fraaie climaxen. Waarin Coldplay niet ver weg is. Zoals in het groots opgebouwde 'Eventide' of het hechte albumhoogtepunt 'Godspeed'.
'A Night Sea Journey' zou zo een Editorssong kunnen zijn, compleet met uit de bocht vliegend gitaarspel en een magnifiek slot. Het absolute hoogtepunt is de afwisselende afsluiter 'Memento', die begint met een drumcomputerbeat gelijk Joy Divisions 'Isolation'. Waarna de spanning ontlaadt in een prachtig bombastisch refrein, compleet met energieke drums en een draaikolk van overige instrumenten.
Ozark Henry heeft met Hvelreki een plaat gemaakt die de juiste ingrediënten bevat om definitief door te breken op de grote zomerfestivals buiten België. Uitstekende songs, een groots aangezet geluid, uitbundige climaxen, meezingbare refreinen en massieve gitaar- en pianopartijen. Met het fraaie, krautrockerige 'Air and Fire' als schoolvoorbeeld. Wie had dat na het ingetogenere The Soft Machine gedacht? Zo lukt het hem toch weer om te verrassen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/ozark-henry/hvelreki/21087/
Meer Ozark Henry op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ozark-henry
Deel dit artikel: