Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Danny Broddle en Emilie Albisser beginnen in 2004 met een kledingconcept dat de naam Passarella Death Squad krijgt. Ze laten de stoffen vanuit Tokyo naar Londen overkomen en maken er daarna stijlvolle kleding van, in de kleuren zwart en wit. Inmiddels hebben ze een eigen winkel in New York. Muziek maken doen ze ook, onder dezelfde naam en met hulp van componist Kingsley Gratrick.
Hoewel de kleding van Passarella Death Squad vaak moody oogt, is de muziek veel te donker om als achtergrondgeluid bij de modeshows te fungeren. De titelloze debuutplaat bevat tien inktzwarte gothtronicanummers. Esthetisch als ze zijn, hebben Broddle en Albisser de cd verpakt in een fraaie stoffen hoes met daarin een booklet vol kunstzinnige kleurenfoto’s. De machinale, minimalistische beats komen uit het zwartboek van de darkwave van begin jaren tachtig. Ze gaan vergezeld van al even zuinige synthdrones.
Albisser maakt het geheel zingend af, in een duistere, erotiserende stijl. Soms lijkt het alsof ze, als een hedendaagse uitvoering van Marlene Dietrich, spannende postapocalyptische sprookjes vertelt. Namen uit het verleden die het drietal met zijn af en toe adembenemende muziek oproept, zijn Throbbing Gristle, Coil, Section 25 en Biosphere. Een naam van tegenwoordig is Zola Jesus. En The xx, maar dat is voor als de verkering uit is.
Het repetitieve, minimalistische en duistere karakter van de muziek zorgt ervoor dat Passarella Death Squad na verloop van tijd op het onderbewuste gaat werken. De plaat heeft een speeltijd van 35 minuten, maar lijkt veel langer te duren. De tonen ademen een spookachtig verlangen, waardoor de spanning bijna constant om te snijden is. Zoals in 'The Fascination of Fire', dat begint met een mist van ambient noir, waaruit plotseling een soort hartslagbeat opduikt. Ondertussen preekt Albisser verder als een volwaardige ijskoningin.
Een ander hoogtepunt is het ijzig industrieel klinkende 'Those Are Sirens'. James Holden en Tiga zijn al fan van de mysterieuze collages van Passarella Death Squad. Het creatieve drietal uit Londen beheerst de kunst van het weglaten tot in de puntjes, zodat vrijwel elke toon van dit sterke debuut je bij de keel grijpt. Wie The xx maar erotiserend surrogaat vindt, moet hier maar eens naar luisteren.
http://www.kindamuzik.net/recensie/passarella-death-squad/passarella-death-squad/21352/
Meer Passarella Death Squad op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/passarella-death-squad
Deel dit artikel: