Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
“Paul Westerbeg is na wat dubieuze solo-escapades weer helemaal op het juiste pad”, zo besloot oppercowboy Dielemans zijn bespreking van Dead Man Shake van Grandpaboy, het pseudoniem waaronder de voormalige Replacements-zanger zich bezighoudt met lofi en blues. Zelf vond ik het een minder geslaagd project en Westerbeg zelf besloot ook om de draad van zijn eerste drie soloalbums weer op te pakken. Albums vol prettige gitaarpop, maar ook vrij vlak en conservatief van aard zodat ze nooit meer het niveau van zijn jaren ’80 werk haalden. Toch stonden er altijd een stuk of vier meesterlijke songs op.
Dat is op Folker evenzo het geval. ‘Lookin’ Up in Heaven’, ‘$100 Groom’, ‘Gun Shy’ en ‘As Far As I Know’ zijn uiterst genietbaar. Helaas staat daar verder niks tegenover. Westerberg nam Folker op in zijn kelder en gebruikte niets meer dan bas, drums en gitaar. De spontaniteit van deze sessies geeft het een frisse gloed die bij hem zo lang werd gemist. Maar het eentonige geluid vreet zichzelf gedurende de 52 minuten wel op. En dat terwijl hij met de piano wel raad weet, getuige een meesterwerkje als ‘Runaway Wind’.
Westerberg toont dus wederom aan dat hij het nog steeds kan, maar het wil er maar niet volledig uitkomen. We blijven dus wachten en hopen tot het moment daar wel is.
http://www.kindamuzik.net/recensie/paul-westerberg/folker/8167/
Meer Paul Westerberg op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/paul-westerberg
Deel dit artikel: