Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
En terwijl Thom Yorke digitaal niemandsland vol blaast met een onaangekondigde tweede plaat schuift Philip Selway, zij het op zeer bescheiden wijze, eveneens een tweede soloplaat de wereld in.
Waar Familial nog een beleefd familie-uitstapje was onder een wat grauwe lucht, trekt Selway op Weatherhouse het wolkdek helemaal dicht. Dat komt het familie-uitje misschien niet ten goede, maar het resultaat wel: een uiterst degelijke en bij vlagen zelfs spannende plaat. Hou je vast.
De schaduw van Radiohead blijkt nog altijd een zwaar en onbeweeglijk spook, zoals in het nerveuze 'Around Again'. Kinetisch gerammel, geluiden uit de maag van zware nevel en Philip Selway die op afgemeten toon zijn weinig begrijpbare boodschap zingt. Iets over een mespunt en uit elkaar getrokken worden. Dat de teksten van meneer zich soms op het kreupele eind van de dichtkunst bevinden mag dan waar zijn, muzikaal is er evenwel genoeg te genieten.
Hoogtepunt is wel het droeve 'It Will End in Tears', dat zich mag rekenen tot het beste dat Selway tot op heden op plaat heeft gezet. Een onrustbarend pianonummer met ontregelde drums dat, op volleerd Engelse wijze, heel afgepast openbloeit tot een prachtig maanverlichte ballade. Na drie minuten sluit de bloem zich weer.
Welnu, is deze plaat een verrassing? Toch wel. Dat Philip Selway zijn weg weet achter het drumstel was inmiddels bekend. Dat er ook nog een heel avontuurlijke songschrijver in de man schuilt mag inderdaad een verrassing heten. En let op, de avontuurlijke songschrijver kruipt geleidelijk naar buiten. Hou je vast, nogmaals. Wie weet waar dit toe leidt.
http://www.kindamuzik.net/recensie/philip-selway/weatherhouse/25360/
Meer Philip Selway op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/philip-selway
Deel dit artikel: