Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De chefs van platenlabel Raster-Noton hebben school weten te maken met hun uitgebeende en reductionistische minimale elektronica. Hun sonische cuisine is niet alleen op het futuristische af hedendaags, maar kent ook vele gelijkgestemde broeders die ingelijfd worden bij het slagschip. Daaronder Aoki Takamasa, Mark Fell en Jon Ogeskov alias Pixel die met Mantle aan zijn vierde proeve van bekwaamheid voor Raster-Noton toe is.
Pixel past naadloos tussen strijdmakkers als Alva Noto en Byetone als hij onderkoelde elektro-pulsen serveert op een bedje van superstrakgetrokken baslijnen. Draait Ogeskov de kraan nog wat verder terug richting het bijna-niets, dan valt hij in de smaak bij liefhebbers van een grand cru als Mika Vainio. Een zweem van Whitehouse waart ook rond op de plaat.
Muziek voor een feestelijk avondje uit maakt Ogeskov niet. Zijn minimalisme richt zich daarvoor te weinig openlijk en commercieel op de dansvloer die inmiddels bijvoorbeeld Diamond Version of Kangding Ray ontdekt heeft. Als een alchemist/kluizenaar brouwt hij met zijn elektronische potten en pannen een borrelende cocktail van alles wat de avontuurlijke elektronica-adept herkent als raszuiver des Raster-Notons. Dat het Pixel is die tekent voor deze 'gang' op het menu, is vooral te merken aan zijn eigenzinnige gevoel voor industriële funk met polyritmische dreiging die niet eerder zo voorkwam op de staalkaart.
http://www.kindamuzik.net/recensie/pixel/mantle/23849/
Meer Pixel op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/pixel
Deel dit artikel: