Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Wie in de jaren negentig in undergroundclubs rondhing en van dissonante, complexe gitaarmuziek hield, zal vast Polvo kennen. Ze maakten tussen 1992 en 1997 vier platen en een aantal ep's en stonden mede aan de wieg van de mathrock van andere Amerikaanse bands als Chavez, Don Caballero of June of 44, die hielden van atypische ritmes en songstructuren, hoekige melodieën en afwijkende tonen. Vandaag de dag houden acts zoals Foals, Battles en Holy Fuck nog wel van een muzikale differentiaalvergelijking. Sinds hun reünieoptreden op het All Tomorrow's Parties festival van 2008 is Polvo weer bij elkaar, wat leidde tot de nieuwe plaat In Prism.
Twaalf jaar verder in de tijd is soms helemaal niet verkeerd. In vergelijking met de voorgangers is In Prism een stuk beter geproduceerd. Het geluid is helder en vol. Nieuwe drummer Brian Quast mag onbeperkt zijn gang gaan zonder te overheersen. Zanger Ash Bowie overtuigt meer en is zelfs goed te verstaan. Het geflirt met Aziatische muziek, dat nog wel eens de vaart uit hun platen haalde en er wisselvalligheid voor in de plaats zette, is nagenoeg verdwenen.
Het allerbeste nieuws is dat de wondersongs en cryptische teksten gebleven zijn, waarbij het meteen al goed begint met het energieke 'Right the Relation'. Quast wil zich als drummer bewijzen zo klinkt het, maar met de synchrone gitaarbreaks erbij pakt dit alleen maar positief uit. 'Lucia' is fraai van opbouw met een rustig begin, een dreigender vervolg, een intens refrein, waarna een vindingrijke gitaarlijn de song uitluidt. Het epische 'Beggars Bowl' herinnert nog het meest aan het oude werk.
De plaat kent geen zwak moment en er is volop ruimte voor meanderende, psychedelische gitaarweefsels en geslaagde, bijna poppy refreinen. Nadeel van de complexe muziek van Polvo is dat sommige nummers uit losse onderdelen aan elkaar geplakt lijken.
Hoewel In Prism niet het niveau haalt van hun gitaarkronkelende meesterwerk Today's Active Lifestyles, is het een van de betere Polvoplaten. En dat wil wat zeggen. Soms is een bandreünie zo gek nog niet, zolang het maar dit soort boeiende platen oplevert. Polvo vindt zichzelf opnieuw uit en hoe!
http://www.kindamuzik.net/recensie/polvo/in-prism/19236/
Meer Polvo op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/polvo
Deel dit artikel: