Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het ene na het andere zomervisioen dringt zich op. Dat mogen dan bordeauxrode druipende zomervisioenen met een streep smog zijn, maar toch. Een bungelende slipper aan de voet. Strandsnippers tussen de tenen. Zeezout op de arm. Het rozige, licht aangebrande gevoel dat zich na een hele dag onder de volle zon onder de huid nestelt.
Na de asbakkensound van debuut 'Pleasure' en het benauwde 'Crawling Up The Stairs' mogen de ramen en deuren (en voorwaar, de harten ook) definitief open van Pure X. 'Angel' bestaat voornamelijk uit aangenaam jengelende snaren, blozende wangetjes en voortdobberende ritmes. En congo's.
Tekstueel wordt er gretig geleend uit het vocabulaire van iedere willekeurige yacht rockplaat. Een banale vaststelling als "Heaven is a feeling / One that I can believe in", afkomstig van het dweperige 'Heaven', is dan ook helemaal niet zo vreemd of lachwekkend binnen de context van de plaat. Dit is namelijk geen muziek die zich leent voor intellectuele borrelpraat, maar die zich als een lauwe zomerwind om het hoofd nestelt. En even zo snel weer verdwijnt.
Let wel, vlak onder het oppervlak rommelt en borrelt het. Heel zacht. Met een uit zilverdraad gesponnen gitaarsolo in het ene, en het zonverbrande zoete gejoel van zanger Jenkins in het andere oor, mag die onrust er misschien niet echt toe doen, maar toch. Bovendien onttrekt een streep smog de zon gedeeltelijk aan het zicht. Goed luisteren: meer dan een een mistbank.
http://www.kindamuzik.net/recensie/pure-x/angel/25728/
Meer Pure X op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/pure-x
Deel dit artikel: