Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Aan de akkoorden op de beginpagina van zijn eerste gitaarboek heeft Ray Bonneville voldoende: het gaat hem erom hoe je de snaren beroert. Ziehier de oorsprong van het 'funky fingerpicking' van deze Canadese bluesman. Met zijn nieuwe album Bad Man's Blood toont Bonneville zich een meester in de beperking.
De in Austin woonachtige Bonneville is al enkele decennia muzikaal actief, maar zijn bekendheid reikt niet verder dan de grenzen van zijn geboorteland Canada. Dat is vreemd want zijn groovy blues klinkt zowel toegankelijk als doorleefd. Laidback met een scherp randje en even minimaal als doordacht. De hese stem van Bonneville laveert ergens tussen die van (de oudere) Johnny Cash, JJ Cale en John Hiatt. Op gitaar en banjo wordt hij bijgestaan door Gurf Morlix die eerder werkte met Lucinda Williams en Mary Gauthier.
In elf bluesy songs met een vleugje soul en cajun bezingt Bonneville de liefde, het afscheid en het weerzien, maar ook de gewelddadige kant van de mens. De zanger kent een roerig verleden als taxichauffeur, Vietnamveteraan en bushpilot. Voor de juiste sfeer op de cd toog hij naar de Mississippi Delta waar hij graven bezocht van bluesmannen als Sonny Boy Williamson en Robert Johnson. Het werpt zijn vruchten af want Bad Man's Blood is een prima rootsalbum.
http://www.kindamuzik.net/recensie/ray-bonneville/bad-man-s-blood/22440/
Meer Ray Bonneville op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ray-bonneville
Deel dit artikel: