Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Wie de films van Wes Anderson een beetje kent, zal bij het zien van de hoes van Twisted al gauw aan diens droogkomische The Royal Tenenbaums of The Darjeeling Limited denken. Songwriter, harmonicaspeler en zanger Rick Estrin is helemaal af: de kuif, de bril, de snor; überstyling met een vette knipoog, op een cover die vormgegeven is als een filmposter.
Estrin loopt er in het dagelijkse leven echter evenzeer als een dandy bij. Zijn image mag een grap lijken, maar Estrin gaat met zijn muziek minder op de lach zitten. Zijn mix van blues, rock-'n-roll en surf is vooral vettig, maar niet te luchtig door de stevige ritmes van The Nightcats, waarmee Estrin al meer als dertig jaar als Little Charlie & The Nightcats rondtoerde. Estrins eigen kracht ligt vooral bij die mondharmonica, waar hij een even stevige blues uit weet te blazen. Zijn flauwe, funky praatzang heeft aanzienlijk minder om het lijf.
Twisted is dan ook vooral muzikaal het feestje wat door de cover beloofd wordt: Chicago blues wordt verscherpt met retrorock en rollende surfgitaren. De filmvergelijkingen blijven gelden. Met het opzwepende instrumentaaltje 'Earthquake' kunnen we er nog een regisseur bijslepen: deze surfsong had niet misstaan in Quentin Tarantinos Reservoir Dogs of Pulp Fiction.
http://www.kindamuzik.net/recensie/rick-estrin/twisted/19454/
Meer Rick Estrin op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/rick-estrin
Deel dit artikel: