Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het was even vreemd toen ik op de website las dat Rosy Parlane toch echt een man is. Mijn oorspronkelijke beeld van Rosy klopte eigenlijk perfect. Iris is een album dat door subtiele handen tot stand is gekomen. Gevoelige vingers bedienen de knoppen, een gevoelige geest geeft het geluid zijn abstracte maar fijne structuur. Maar Rosy is een vent en dus mogen we concluderen dat we aan de hand van puur geluid niet kunnen uitmaken of iets door poezelige vrouwenhanden of door ruwe mannenschoppen tot stand is gekomen. Maar dat wisten we natuurlijk al.
Iris blaakt van de koude maar levendige energie. Als een frisse ambientwind waaien de drie nummers door de luidsprekers je huiskamer in. Parlane valt in de categorie Fennesz/Tim Hecker maar gaat minder uit van melodische herkenningspunten. Iris draait om volle klankbaden die de ene keer subtiel borrelen en bubbelen en andere keren rustig golven. Elk stuk draait om een uitgerekte loop die zachtjes aan intensiteit wint zonder dat je het in de gaten hebt. Subtiel is het juiste woord en de kleine hoogtepuntjes zijn voorbij voor je er, bewust, erg in hebt.
Maakt niet uit, onbewust doet Iris namelijk genoeg voor de geduldige liefhebber. Uitgerekte loops worden hypnotiserende drones die vervolgens weer uitmonden in sputterende finales. De nummers zijn alledrie naamloos, als vreemdelingen dolen ze rond in de ruimte tussen abstractie en herkenbaarheid. Klaar om vrijelijk geabsorbeerd te worden. De winter zal weldra weer inzetten, Iris mag mee onder de dekens.
http://www.kindamuzik.net/recensie/rosy-parlane/iris/7021/
Meer Rosy Parlane op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/rosy-parlane
Deel dit artikel: