Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Sinds zijn verhuis naar Duitsland is de kwaliteit van Russ Gabriel's producties op vrij korte tijd opmerkelijk gestegen. Net geen jaar na zijn voorlopige beste plaat 'Into the Unknown' toont hij met een nieuwe langspeler onder zijn Audio Spectrum-pseudoniem nogmaals zijn veelzijdigheid aan. Elementen van electro, techno, IDM, broken beat en allerhande exotische scènerieën worden kundig tot een rijkgeschakeerd geheel verweven. Opener 'Subliminal Dreams' is een prachtig voorbeeld. Een mooi afgewerkt nummer van een man op het toppunt van zijn kunnen dat van start gaat als Black Dog-electro en met goede referenties als UR, Nu Era en co-Mad Mike verslaafde Ian O'Brien de tijd- en ruimtereis aanvat. Ook 'Tisch Tennis' wringt zich moeiteloos in bochten waar anderen hun nek breken. Op een basis van oldskool electro en eenvoudige percussie glijdt hier gaandeweg iets voorbij dat doet denken aan de weidse spacehouse van Global Communications. Als hij in hetzelfde nummer later nog zigeunerviolen op een bedje van electrofunk spreidt, zien wij vele anderen al op hun bek gaan. Maar Gabriel brengt het er zonder een vermeldenswaardig schrammetje vanaf. Ook 'Masonette' is een klein meesterwerkje. Het lijkt met zijn Dego-achtige acidgeluiden weer een IDM-electrohybride te gaan worden, maar net wanneer Detroit begint op te doemen, slaat het geheel om in een soort folky pop die nog het best omschreven kan worden als een instrumental van Stereolab. En even later komen er ook nog aarzelende oriëntaalse sferen opzetten die het geheel een passende spirituele dimensie verlenen. Een mini-symfonie, als het ware. In 'God Is the Moment' leeft Gabriel zich nog even uit in zijn obsessie voor alles dat naar Chick Corea en jaren zeventig jazzfunk ruikt. 'Aldeburgh' is één en al sfeer en bevat elementen van Oost-Europese jazz. Maar dankzij een af en toe opduikende kopersectie sluipt ook hier de funk langs een achterdeurtje naar binnen. 'Ode to Ade' is dan duistere Detroit electro maar ook hier wordt op het einde toch nog even de groove toegelaten. Het zeer toepasselijke 'Game, Set, Match' sluit vervolgens af met elegische techno in de stijl van het Nederlandse Eevolute-label. Alles tezamen levert dat een evenwichtig album vol gerijpte elektronische muziek op waar de verveling nooit echt een kans krijgt.
http://www.kindamuzik.net/recensie/russ-gabriel-s-audio-spectrum/the-other-side-project-volume-one/5366/
Meer Russ Gabriel\'s Audio Spectrum op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/russ-gabriel-s-audio-spectrum
Deel dit artikel: