Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Wie Ryan Adams tijdens zijn laatste tour heeft gezien, moet reikhalzend naar zijn nieuwe album hebben uitgekeken. Wat de massaproducent in hartverscheurende liedjes toen ten tonele bracht, grensde aan het onnavolgbare voor iemand die zijn muziekcarrière begon met de zin: “I started this damn country band, 'cause punkrock was too hard to sing.”
In The Cardinals heeft hij de band gevonden die hem in elke hoek in zijn onrustige ziel weet te volgen. De volleerde jammachine weet de composities tot inktzwarte, epische proporties op te blazen, om vervolgens net zo makkelijk gas terug te nemen en met een paar noten het licht te doen ontwaken.
Tel daarbij op dat Adams beter zingt en gitaar speelt dan ooit en een rauw, avontuurlijk album lag voor de hand waar de New Yorkers op de top van hun kunnen functioneren. Verrassend dus dat Easy Tiger ‘s mans meest conventionele plaat is geworden.
Onder leiding van producer Jamie Candiloro is er een verzorgd product afgeleverd. De gitaren, pedal steel en vocalen hebben een helder geluid meegekregen en staan netjes in de mix. Het album steekt logisch in elkaar en trekt als de perfecte autoradiosoundtrack aan je voorbij. Geen niemendalletjes of dubieuze experimenten. Gewoon liedjes die af zijn en je onmiddellijk mee kan neuriën.
Is dit erg? Geenszins. Of langspeler nummer negen net zo lang zal beklijven als de emotionele achtbaan Heartbreaker of het intense Cold Roses is twijfelachtig. Voor nu is het in ieder geval puur genieten van het vakmanschap van de man.
Liedjes schrijven kan hij immers als de beste. Of het nu om een verstilde folkexercitie (‘Oh My God, Whatever, etc.’), een countryschwung (‘Tears of Gold’) of een lekker popliedje (‘Two Hearts’) gaat, het klinkt allemaal even overtuigend.
Daarmee is Easy Tiger een verzameling geworden van alle gedaantes waar Adams zich ooit in presenteerde. De eenzame singer-songwriter, de rockster, de boerenpummel en The Smiths-adept. Een passend afscheid van het label Lost Highway - bij wie zijn contract nu afloopt - om vervolgens de vrijheid van het podium naar de studio te vertalen? Wie zal het zeggen. Met Adams weet je het nooit en dat maakt hem zo interessant.
http://www.kindamuzik.net/recensie/ryan-adams/easy-tiger/15664/
Meer Ryan Adams op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ryan-adams
Deel dit artikel: