Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het klamme zweet druipt van de muren. Het is echt zo'n zomer waarin je niet weet waar je het moet zoeken. De hitte is drukkend en in de stad is het nog erger, de temperatuur kan geen kant uit en hangt als een föhndeken in de straten. Droge mond en ogen, elke beweging lijkt teveel. Zelfs in de schaduw is het niet te doen.
Warner Dafeldecker en Nicholas Bussmann zitten in de zomer van 2013 samen in een drukkend heet Kreuzberg, Berlijn. Misschien zelfs wel onder een plat dak. Ze gaan niet uit, hebben geen puf voor een spectaculair potje hectisch clubben of ander fysiek vertier. Lommerrijk dommelen is al veel gevraagd.
De twee zorgen ervoor dat ze genoeg water drinken en nemen drie stukken kabbelende ambient op. Met een beetje goede wil zie je de mannen al zitten: drijfnat in hun zwembroek achter de computers. Zo nu en dan een zucht en een kreun, maar vaak genoeg jubelend van inspiratie.
Als duo weet Rydberg een zeker minimalisme in een fijne beat te koppelen aan generatieve Marsen Jules-achtige ambient. Geconcentreerd verschuiven de twee hun panelen vol subtiele variaties. En dat voelt als een verfrissend windje, al is die opluchting van korte duur. Meteen na een slag van de waaier volgt alweer de klap van de tropische hitte, midden tussen de Selected Ambient Works-hints en Fennesz.
Je zou wel gek zijn als je in de stad blijft zitten als het er niet uit te houden is. Een beetje maf zijn deze twee wellicht niet eens, maar ze maken wel het beste van de weinig okselfrisse situatie. Music for a Smouldering City had de titel ook kunnen luiden, geheel in lijn met de beroemde Eno-reeks.
http://www.kindamuzik.net/recensie/ryberg/rydberg/25886/
Meer Rydberg op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ryberg
Deel dit artikel: