Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Meer dan ooit is het niets dan goud wat er blingt in hiphopland. Rappers worden bij hun vrijlating uit Dr. Dre’s hoofdkwartieren in Compton uitgerust met spoilers, blinkende velgen en blikken vol stoeipoezen. Het blijft een razend succesvol concept, zo blijkt maar weer eens uit de grote doorbraak van bijvoorbeeld The Game. De nieuwste videoclip van 50 Cent laat nog maar eens zien dat het einde nu echt zoek is. Elke rechtgeaarde underground rapper walgt van de houding van zijn commerciële beroepsgenoten, en laat dat blijken ook. Zo ook Sage Francis.
De 27-jarige blanke rapper uit Rhode Island debuteerde drie jaar geleden op Anticon met Personal Journals. Het album werd met gejuich ontvangen, en Francis werd al snel een graag gehoord underground MC. Francis’ nieuwste album A Healthy Distrust komt uit op Epitaph. Opmerkelijk misschien, maar de punkattitude van het label past hem uitstekend.
Want Francis laat er geen gras over groeien. Homofobe commerciële rappers krijgen er flink van langs in ‘Gunz Yo’ (“Straight to the grill like a homophobic rapper, unaware of the graphic nature of phallic symbols. Tragically ironic, sucking off each other’s gats and pistols”) en ‘Dance Monkey’. Maar Francis heeft meer giftige pijlen op zijn boog. Het neo-conservatisme in zijn land bijvoorbeeld. Bijzonder fel tegen het huidige Amerika is Francis bijvoorbeeld in opener ‘The Buzz Kill’, waarin vooral de ironie van de gesamplede stem perfect werkt: “the future of America is secure”, besluit een ons geruststellende stem. Ook het zware alledaagse leven speelt een belangrijke rol, nu eens niet om er over op te scheppen.
Een hoop woede en politieke kwesties dus, en het is een kunst op zich om dan niet met een heel vervelend album op de proppen te komen. Gelukkig verstaat Sage Francis die kunst. Bijna nergens is hij té direct. Zijn teksten zijn intelligent en bevatten veel beeldspraak, ironie en bijtende humor. Bovendien zijn ze behoorlijk cryptisch. En dat is goed, want juist de gaten die daardoor vallen maken A Healthy Distrust een sterk album.
Ook de beats zijn dik in orde: scherp, rauw, soms donker, dan weer speels. Maar de producers die bij Sage Francis op de loonlijst staan zijn dan ook niet de minsten: Dangermouse, Reanimator, Alias en Sixtoo, om er een paar te noemen. Maar de meest opvallende gastbijdrage is zondermeer die van indie-godheid Will Oldham op ‘Sea Lion’. Een prachtige combinatie van Francis’ eigen stijl en het emotionele refrein van Oldham.
A Healthy Distrust is in alle opzichten een uitdagend en volwassen hiphopalbum. Het kent bovendien nauwelijks een zwak nummer. Het is de vraag of Sage Francis zich met A Healthy Distrust nog lang underground mag noemen. Maar wees gerust: 50 Cent zal hij nooit worden.
http://www.kindamuzik.net/recensie/sage-francis/a-healthy-distrust/8867/
Meer Sage Francis op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sage-francis
Deel dit artikel: