Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Na drie platen begint zich af te tekenen dat Sarke een band is in de lijn van Motörhead en Bad Religion: verrassingen moet je niet verwachten, wel degelijke kwaliteit.
Ook op Aruagint heeft bandleider en bassist Thomas 'Sarke' Bergli weer een stel hoekige, koude midtempgrooves verzonnen. Beetje postpunk, beetje black metal, beetje veel Celtic Frost. Daaroverheen spuugt Darkthrone's Ted 'Nocturno Culto' Skjellum zijn gal. Dat de man na al die jaren nog een stem heeft, is al bijzonder; dat hij nog steeds zo ongemeen giftig klinkt, mag een wonder heten.
Onvermijdelijk wordt bij de zoektocht naar nieuwe invalshoeken de oorspronkelijk zeer spartaanse formule steeds meer aangekleed. Op Aruagint is dat vooral met gothic keyboardtapijten, maar ook de sporadische blastbeat en zelfs gitaarsolo's hebben hun plaats gevonden. Het onovertroffen, ijskoude minimalisme van debuut Vorunah is daarmee wel uit beeld. Er is en er zal altijd maar één 'Frost Junkie' zijn, zoals er ook maar één 'Ace of Spades' is: de formule heeft maar één perfecte oplossing. Toch is Aruagint wel beter dan voorganger Oldarhian, waar Sarke nog wat zoekende was naar de mogelijkheden een wat breder palet te gebruiken. Aruagint daarentegen bijt en knauwt in nummers als 'Icon Usurper' en 'Walls of Ru' weer als een wolf met rabiës.
http://www.kindamuzik.net/recensie/sarke/aruagint/24288/
Meer Sarke op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sarke
Deel dit artikel: