Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Dim het licht maar tot standje 'rokerige jazzclub' en ga er even goed voor zitten, liefst met een kaarsje op tafel en een geliefde binnen handbereik. Luisteren geblazen, luidt het devies bij Scarlet Mae. Raar? Dat doe je toch met alle muziek? Best, natuurlijk. Heus waar, maar dit is absoluut geen plaat voor op de oortjes tijdens een fietstochtje of bij het afbeulen in de gym. Dit Rotterdamse eigenwijze natuurtalent heeft wat te melden, zo wordt al direct duidelijk uit de van impressionistisch naar allengs steeds expressiever gaande schitterende zang. In deze plaat wil je je verliezen, als in een vuistdikke verhalenbundel.
Tussen rock en pop, jazz en folk hink-stap-springt Marije van Rijn als aanvoerder van deze groep door een verzameling snapshots. Op de polaroids zijn tafereeltjes te vinden die variëren tussen kiekjes uit de dierentuin, uitgeblust bankhangen, bibberen bij gebrek aan de behaaglijke warmte van de cv (want: kapot) of een romantisch dagje naar het strand. Verkleinwoorden te over, inderdaad. Wie de wereld wil redden of inspiratie zoekt, kijkt het best naar de directe omgeving, het eigen stoepje, het particulier alledaagse; soms uitgelaten opgewekt en dan eens rusteloos verdrietig.
Dit debuut is fris en fruitig. Het schetst een zekere onschuld die niet naïef is, maar wide eyed en frank en vrij de wereld tegemoet treedt; ook en vooral in de speelse muzikale twinkeling. Zwaar op de hand wordt Scarlet Mae dan ook nergens. Dartel is het album, maar zeker niet vluchtig. Een andere Nederlandse band had het ooit over een kopstoot van een vlinder. Scarlet Mae is als een kusje van een Rupsje Nooitgenoeg dat op het punt staat zich te ontpoppen tot een vlinder die allesbehalve een eendagsvlieg is.
http://www.kindamuzik.net/recensie/scarlett-mae/scarlett-mae/24829/
Meer Scarlet Mae op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/scarlett-mae
Deel dit artikel: