Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Over de onsterfelijkheid van Jeff Buckley is meer gezegd. Dat ook Noorse muzikanten de genade van zijn werk voelen verbaast dus niet. Segrov heeft lang aan haar debuut gesleuteld en het resultaat is een mild, rootsy plaatje dat het moet hebben van de zanglijnen van Andreas Segrov. En die herinneren sterk aan Buckley.
Segrov kabbelt voort als een natuurzuiver beekje. Verkoelend, fris en buitengewoon aangenaam om je tenen in steken. De eerste helft van de plaat is zeker boeiend. Het spelgemak van de bekwame muzikanten leidt niet te zeer af en de melancholische toon blijft licht verteerbaar.
Wat de band echter ontbeert zijn songs die echt beklijven. Dat lukt het tiental liedjes namelijk niet echt. Hoe subtiel ze ook in elkaar steken en hoe slim de bijna klassieke uitstapjes van viool en orgel ook mogen zijn. Maar een belofte, dat mag je deze Noorse band wel noemen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/segrov/segrov/15831/
Meer Segrov op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/segrov
Deel dit artikel: