Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Muzikale duizendpoot Bas Bron kijkt niet op een pseudoniem meer of minder. Zijn eerste hit scoorde hij in 2001 onder de naam Bastian. De laatste jaren bracht hij verschillende 12-inches uit onder de namen Comtron en Seymour Bits. Het debuutalbum onder die laatste naam heeft de afgelopen tijd wat vertraging opgelopen, omdat Bron als Neger des Heils zomaar verantwoordelijk was voor de muziek van de grootste hit van het jaar: ‘Watskeburt’. Nu is dat debuutalbum er dan toch: The Bootypop Phantom.
Nog zo iemand die er in zijn carrière een karrenvracht pseudoniemen op nagehouden heeft: Prince. Hij is duidelijk de grootste muzikale inspiratiebron van Seymour Bits, al verwijst die zelf liefst naar Prince’s satellietgroep The Time. Dat is wel begrijpelijk, want Seymour Bits heeft inhoudelijk gezien meer met de eendimensionale humoristische funk van die groep dan met de metafysische weltschmerz van Prince. Hoe dan ook, de funk is een onmisbaar ingrediënt in de muziek van Seymour Bits. Het wordt verpakt in knisperende electro en Daft Punk-dance, maar het liedje blijft steeds belangrijk.
En daar wringt de schoen een beetje op The Bootypop Phantom. Met het geluid zit het wel goed, maar de liedjes blijven niet allemaal overeind. Er mist iets. Het is misschien flauw om te zeggen dat dat die drie Amsterdamse kwajongens dan wel zullen zijn, maar daar komt het toch wel op neer. Dat geldt overigens niet voor singles ‘Hit Me with Technology’ en ‘Bonparapara Attack!’, en tracks als ‘Free’ en ‘All Alone’ mogen er ook best zijn. Uiteindelijk is The Bootypop Phantom een leuke plaat, maar simpelweg geen plaat waar we niet omheen kunnen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/seymour-bits/the-bootypop-phantom/12458/
Meer Seymour Bits op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/seymour-bits
Deel dit artikel: