Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ik weet het niet hoor, met deze nieuweling van het Canadese Shalabi Effect. Het kwartet rondom Sam Shalabi verraste een aantal jaren terug op hun titelloze debuut nog met heerlijke, op oosterse leest geschoeide drones, vol met uitheemse instrumenten als oud en tabla. Geweldig mooi. De tweede, The Trail of St-Orange, was ook een schitterend album, vol abstracte improvisaties en electro-akoestische experimenten. Twee albums die nog steeds klinken als die spreekwoordelijke klok. Helaas is Pink Abyss andere koek.
Sam en zijn kornuiten hebben zich naar eigen zeggen nu vooral toegespitst op psychedelica en pop, begrippen die je wel dient te zien volgens het referentiekader uit de Constellation-/Alien8-stallen; verwacht dus geen panklare pophits, maar hoogstens door pop en psychedelica beïnvloede semi-improvisaties en sfeertekeningen. Nu zijn die laatste twee dingen juist de sterke kanten van Shalabi Effect, maar op het moment dat ze de pop willen laten doorklinken gaat het mis. Sterker nog, de zogenaamde catchy momenten missen hun doel volledig en klinken nogal geforceerd, op het zeer sterke zomernummer 'Blue Sunshine' na. Neem nou 'Bright Guilty World', met gastvocalen van de nieuwste aanwinst op Constellation, Elizabeth Anka Vajagic (die hier voor de verandering wel zuiver zingt): een nogal richtingloos liedje dat in de buurt zou moeten komen van jazzy triphop, maar werkelijk nergens wil beklijven. En juist dat is het grote probleem van Pink Abyss: de band wil een soort psychedelische popmuziek spelen, maar de muziek blijft geen moment hangen. Veel vaker vraag je je af wat je net ervoor ook alweer hebt gehoord, hoe vaak je de plaat ook opzet. Nog vervelender is dat bepaalde passages uitblinken in lamlendigheid; melodieën worden opzettelijk vals gespeeld, de intensiteit die de vorige opnames zo kenmerkte is nauwelijks te terug te horen, en saaiheid wordt lang niet overal met succes bestreden.
Dit alles heeft helaas zo zijn invloed op de wel degelijk aanwezige pareltjes, die dit keer stylistisch niet meer zo ver zijn verwijderd van bands als Godspeed You! Black Emperor en Mogwai. Ergerlijk; de Shalabi-mannen kunnen dus wél goede songs componeren, luister maar maar naar de twee geweldig mooie slotnummers. Hoop voor de toekomst biedt het in ieder geval weer wel, en daarom moeten we Pink Abyss misschien maar beschouwen als een gemiste kans. Toch jammer.
http://www.kindamuzik.net/recensie/shalabi-effect/pink-abyss/5317/
Meer Shalabi Effect op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/shalabi-effect
Deel dit artikel: