Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Op het vierde album blijft enkel frontvrouw Aliccia Berg over van de originele Slumber Party-line-up. Aangezien er in haar voornaam een C te veel zit, vond ze het niet nodig om er in de titel van de plaat ook één te gebruiken.
Op de eerste twee platen ging Slumber Party het voornamelijk zoeken bij delicate, psychedelische liedjes en die paar nummers van The Velvet Underground waarin Moe Tucker het voortouw mocht nemen. Op de droogjes getitelde derde - 3, uit 2003 – kwamen de orgeltjes en fuzzy gitaren meer naar voren. Voor de vierde verkennen ze de braakliggende vlakten tussen Stereolab, Le Tigre en Young Marble Giants.
Opener ‘10-9-8-7-6-5-4’ marcheert resoluut richting electro-drone, maar wordt geregeld tot de orde geroepen door een jankende gitaar. ‘Thin Is Wide’ houdt het simpel, met een statisch klanktapijt van orgel en hartslagpercussie. Het minimale ‘So Sick’ bestaat voornamelijk uit een mondharp en een nochalant aangeslagen gitaar. In de aritmische breaks neigt de song een beetje richting The Fiery Furnaces; net zoals ‘Boys/Girls’ met z’n houterige orgelstoten.
In ‘Madeupmind’ zit een relaxt, zomers sfeertje. De samenzang van de dames wordt af en toe verstoord door freaky distortiongitaren of vreemde geluidjes. De aparte beat klinkt trouwens alsof er iemand als een bezetene met een zweep op een doorweekt zeemvel staat te meppen.
‘Becuz’ is een semi-akoestisch wiegeliedje, dat nogal wat orgelopstoten te verwerken krijgt, maar nergens z’n kalmte verliest. ‘Hey Hey China’ is het charmantste nummer. Eenzelfde schrille noot wordt heel het nummer lang aangehouden, terwijl spaarzame gitaren heen en weer wiegen en de ingehouden zang zwoel een ijskoude hand in je nek komt leggen.
In ‘Late Nite’ halen ze hun Velvet Underground-kadans nog eens boven, maar als song heeft het niet veel om het lijf. Net zoals ‘Electric Ocean’ en ‘Electric Cave’, die wel afdankertjes van Mazzy Star lijken. De aparte geluiden die ze in het merendeel van de nummers gebruiken, doen vermoeden dat ze op zoek zijn naar een nieuw geluid. Dus om een plaat dan af te sluiten met een paar generieke stijloefeningen is een beetje lafjes. Omdat een aantal van de andere songs echter zo geslaagd is, kun je dat bedekken met de mantel der liefde en de cd gewoon afzetten na acht tracks.
http://www.kindamuzik.net/recensie/slumber-party/musik/14015/
Meer Slumber Party op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/slumber-party
Deel dit artikel: