Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Voor het gemak wordt het Amsterdamse drietal Soda P maar al te vaak onder het kopje postrock geschaard. Wie Downbuilt beluistert, weet wel beter. Soda P is rock van de zuiverste soort. Amerikaanse indierock wel te verstaan, want de Amsterdammers klinken behoorlijk jaren tachtig. Buffalo Tom, Dinosaur Jr en fIREHOSE om precies te zijn. Bands die veel invloed hebben gehad op postrock en nogal in de verdrukking raakten toen Nirvana de underground openbrak. Muzikaal keert Soda P terug naar die tijd en dat doen ze niet onverdienstelijk. Wat zeg ik, dat doen ze bij vlagen heel erg overtuigend. Het prachtige 'The Clock' en 'Libation' zouden niet misstaan op de platen van fIREHOSE en Nice Strong Arm. Trage, melancholische, gitaarpop met veel tempowisselingen en uitgebreide, instrumentale exercities. Op andere momenten kiest het drietal nadrukkelijk voor meer tempo, heftige gitaaruitbarstingen en duidelijkere liedjesstructuur. Ook dat gaat ze goed af, maar zoals ze klinken in 'The Name Here' zijn ze duidelijk op hun best. Muziek om met je Camaro 1978 over een stoffige weg te scheuren met om je heen niets dan maïsvelden. Op weg van Tulsa naar Wichita, door The Great Wide Open. Dat gevoel zeg maar. En da's een compliment.
http://www.kindamuzik.net/recensie/soda-p/downbuilt/5066/
Meer Soda P op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/soda-p
Deel dit artikel: