Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Spike Priggen is dol op zichzelf. Op het hoesje van de cd zijn een flink aantal foto’s van hem te zien en ook zijn site loopt over van zelf- verheerlijking.
Priggen heeft jaren in bandjes gespeeld die het net niet haalden en Stars After Stars After Stars is zijn tweede solo-album, dat alleen covers bevat. Dat zou verwacht je eerder van gevestigde artiesten, dan van iemand als Priggen die nog naam moet maken. Priggen gaat aan de slag met ‘How We Were Before’ van de Zombies, met ‘Nighttime’ van Big Star en hij schrikt er niet voor terug om ‘I’m Eightteen’ van Alice Cooper te coveren.
Jammer is dat alle nummers door Priggens mangel zijn gehaald en allemaal hetzelfde klinken. Priggen gebruikt een twang- light-sound, met een niet al te aanwezige pedalsteel en onopvallend gitaarwerk. Een positieve uitzondering is ‘Nighttime’, waar de glans en pracht van het origineel nog enigszins overeind zijn gebleven. Priggens stem is middelmatig en daarmee ontdoet hij Tracy Thorns prachtige ‘Plain Sailing’ van alle diepte en emotie. Alleen ‘Big Store’ van Stephen Duffy en het nummer van Alice Cooper vallen op door een stevig rockgeluid. Dat is dan wel weer van dik hout zaagt men planken. Spike Priggen mist de kans voor open doel om prachtsongs van Alice Cooper, Colin Blunstone en anderen een eigen draai te geven.
http://www.kindamuzik.net/recensie/spike-priggen/stars-after-stars-after-stars/11463/
Meer Spike Priggen op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/spike-priggen
Deel dit artikel: