Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Dit is muziek uit het diepst van de freakfolk-bossen, daar waar Thuja, Tower Recordings en Sunburned Hand of the Man zich ophouden. Daar waar de zon geen kans ziet zijn stralen tot aan de bemoste grond te doen reiken. Vol in de zon, aan de rand van het woud bivakkeren Vetiver, Devendra Banhart, CocoRosie. Ietsje verder komen we Espers tegen, Joanna Newsom, Josephine Foster.
Spires That In The Sunset Rise is een collectief van vier prachtige, rudimentaire vrouwenstemmen, zo puur, zo hier, zo realistisch, zo in ons. Zo in balans (of gevecht?) met moeder Aarde dat het eng is. De vier vrouwenstemmen wisselen zo snel van toon dat je niet meer weet wat voor of achter is, mooi of lelijk, lief of kwaadaardig. Four Winds the Walker is in dat opzicht dé plaat die het naamplaatje freakfolk met recht verdient. Freakier dan dit heb ik ze nog niet gehoord in ieder geval, en ja, ik volg de ‘scene’ redelijk op de voet.
Tussen al die prachtstemmen, die zonder moeite door elkaar, over elkaar en langs elkaar heen weven, is een verrassend hechte en gestructureerde chaos hoorbaar van cello’s, banjo’s, Afrikaanse mbira’s (duimpiano’s) en Japanse bul bul tarangs (een soort banjo). De uitkomst is volslagen uniek, een soort dromerige mengeling van de Incredible String Band met de Raincoats op paddo’s, diep in een bos met een aanhangwagen vol instrumenten.
Voor doorgewinterde, experimentele folkies en avonturiers is dit ongetwijfeld één van de platen van het jaar, voor de rest is Four Winds the Walker waarschijnlijk het zoveelste ongrijpbare freakfolk-verhaal.
http://www.kindamuzik.net/recensie/spires-that-in-the-sunset-rise/four-winds-the-walker/10589/
Meer Spires That In The Sunset Rise op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/spires-that-in-the-sunset-rise
Deel dit artikel: