Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Spirits of the Dead is Noors, maar zit toch vooral in het Zweedse retrorockstraatje van Roadburnfavorieten als Horisont, Graveyard en vooral Witchcraft. Met laatstgenoemde delen ze namelijk de voorkeur voor het toevoegen van een ruime hoeveelheid psychedelische folkprogelementen aan de muziek. Dat klinkt wat vaag, maat het gaat dan ruwweg om de wat rustigere kant van Led Zeppelin. Spirits of the Dead wekt daarbij wel de indruk wat vaker dan Witchcraft ook naar platen van Jefferson Airplane en The Doors te luisteren.
Over het geheel genomen overtuigt Spirits of the Dead op dit debuut. De band is vooral sterk in de afwisseling tussen de harder rockende gedeeltes en de meer rustige psychedelische passages. Ze weten heel wat verschillende passages organisch te laten versmelten in vrij compacte nummers; de meeste nummers duren zo in de regio van vier à vijf minuten. De tracks die eruit springen zijn 'The Waves of Our Ocean' en 'Red'.
Een kanttekening moet wel worden gemaakt over de zanger Ragnar Vikse. Alle genoemde invloeden - Jefferson Airplane, The Doors, Led Zeppelin, Witchcraft - hebben heel erg goede zangers. Dat hoort ook een beetje bij het genre. Vikse is duidelijk een klasse minder. Het is niet zo dat hij loeivals zingt, maar hij heeft wel een vrij dunne stem die wel wat lijkt op die van Jelle Schrooten van Face Tomorrow. Het is niet een ideale combinatie met de muziek.
Nu is niets zo persoonlijk en daarmee moeilijk te recenseren als voorkeur of afkeur voor zangstemmen. Wie denkt dat Spirits of the Dead muzikaal in zijn of haar straatje past, kan daarom het beste even zelf luisteren. Want de rest van de muziek is dus prima.
http://www.kindamuzik.net/recensie/spirits-of-the-dead/spirits-of-the-dead/20229/
Meer Spirits of the Dead op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/spirits-of-the-dead
Deel dit artikel: