Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
David Bowie, Eddie Vedder, Axl Rose, Mark Lanegan. Het is niet moeilijk te raden wat deze mannen gemeen hebben: een uniek en altijd herkenbaar stemgeluid dat bepalend is voor hun geluid. Bij het horen van een liedje van een deze muzikanten zul je nooit last hebben van die ene tergende en soms urenlang knagende vraag: verdomme, van wie is dit liedje nou ook alweer?
Wellicht zal dat over een paar jaar ook het geval zijn met Spookyland, een jong viertal uit Sydney dat om te beginnen maar eens een ep uitbrengt. Het geluid van dit kwartet wordt gedragen door de bloedstollende en hartverscheurende stem van de iele Marcus Gordon. De omlijsting van folkmuziek is terecht simpel gehouden, want anders zou de kans groot zijn geweest dat het alles bij elkaar te veel zou worden, al helemaal met de titel van de ep: Rock and Roll Weakling.
Zelfs met de sobere begeleiding van Gordons stem schurkt het geluid van Spookyland af en toe tegen het randje tussen dramatisch en over the top aan. In 'Blood in the Rain' blijft het aan de goede kant; in 'The Silly Fucking Thing' gaat het er wellicht toch net overheen. Op een ep is de balans houden nog relatief makkelijk. Maar bij het opnemen van een album zal het een grotere uitdaging worden om ervoor te zorgen dat Gordon zijn uithalen op de juiste momenten kiest, en er genoeg afwisseling is om de kracht er op die momenten ook echt af te doen spatten. Als de band daarin slaagt, dan staat Spookyland - en natuurlijk de luisteraar - nog een mooie toekomst te wachten.
http://www.kindamuzik.net/recensie/spookyland/rock-and-roll-weakling/25499/
Meer Spookyland op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/spookyland
Deel dit artikel: