Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Tik tegen een plaat metaal. Laat de toon uitsterven. Schuifel naar een tafel. Geef er met je knokkels een tikje tegen. Wrijf met de vlakke hand in snelle bewegingen over het vel van een drum. Sla de piepende deur van een dressoirkast dicht. Stampvoet twee maal licht. Neem het op en breng het uit. Het zou zomaar een partituur voor een van de stukken op de dubbel-cd SQID kunnen zijn.
Conventies worden opgerekt of ruimschoots gepasseerd en met Water Works van John Cage meer dan een beetje in het vizier - of beter nog - hoog in het vaandel, trekt dit kwartet de wereld in op het grensvlak van geluidskunst en muzikale performance. Mario de Vega, Burkhard Stangl, Attila Faravelli en Angelica Castello hebben immers op beide sonische vlakken hun sporen danig verdiend. In geïmproviseerde samenklank meanderen de geluiden zwanger van betekenis en conceptuele inslag rond in een onthechtheid die zowel het tijdgebonden aspect van muziek benadrukt als het tijdloze van geluidskunst.
Gevonden geluiden vormen de hoofdmoot van de stukken. Het zijn opnamen gemaakt in verlaten gebouwen en in de semipublieke ruimte: een kerkhof, een lege parkeerplek langs een snelweg, een voormalig checkpoint aan de grens tussen Oostenrijk en Hongarije. Je hoort windturbines en voortdurende omgevingsruis. Alle opnamen zijn dan ook - steeds onderweg - met draagbare recorders gemaakt. Het levert een rijkgeschakeerde rusteloosheid op die als een rode stift lijnen trekt over een routekaart die bol staat van natuur, geschiedenis, persoonlijke verhalen, technologische ontwikkeling, cultuurschokken en speelse ontdekkingsdrift.
Tussen kans en toeval vindt SQID onvermoede lagen in parallelle soundscapes, momenten van synchroniciteit en mengvormen, interacties en botsingen, waarin de muziek van de wereld die van de muzikanten opneemt of juist afstoot, aanvult of overwoekert. Wat zo'n honderd minuten lang fier overeind staat en eindeloos fascineert, is de intrigerende manier waarop SQID een zekere muzikale toevalligheid of nonchalance tevoorschijn tovert uit doelbewuste klankopwekkingen. Dat lijkt een eitje, maar het vereist absoluut grootmeesterschap.
http://www.kindamuzik.net/recensie/sqid/sqid/26061/
Meer SQID op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sqid
Deel dit artikel: